Ateşe korumalık eden Prometheus, bir rezene sapıyla Dünya'ya ateş saçtı. Pliny, yılanların görme kabiliyetlerini (derilerini atmalarına yardımcı olmak için) yenilemek için rezene kullandıklarını yazdı, bu yüzden bu bitkinin kehanet veya dönüşüm için olduğu da düşünülür. Rezene sapları, kuzeydoğu İtalya'daki 16. yüzyıl Friuli'sinde topluluklarının doğurganlığı üzerinde kötü niyetleri olan cadılara karşı rüyalarda savaşan Benandanti'nin seçtiği silahtı.

Rezene, 11. yüzyıl İngiltere'sinde Woden'in kaydedilen dokuz otu arasındadır. Ayrıca kötü efsunları ve ateşi uzak tutmak için yaz ortasında (1 ağustos) ev girişine asılan bitkilerden biriydi. Bazı eski hekimler hastanın vücudunu rezeneyle fırçalardı. Eski hristiyanlar rezene dallarının üzerlerinde mezmurlar okudukları için çeşitli kültürler rezenenin koruma ve saflaştırma yeteneğine değer verdi.

Her yıl yaz aylarında Adonis'in ölümünü anmak için kadınların uyguladığı ilginç bir Atina ritüeli vardı; Rezene, marul, arpa veya çabuk büyüyen çiçekleri olan bitkiler çatıların üzerinde saksı veya toprak dolu sepetler içine ekilirdi. Bunlara Adonis'in bahçeleri denilirdi. Bitkiler büyürken, kadınlar onlardan yiyecek ve bitkiler arasındaki çatıda isyan edeceklerdi, ancak bitkiler kökleri için yer yetersizliğinden öldüğü zaman, saksılar büyük yasla nehre atılacaktı. Bazı tarihçiler bu festivali doğurganlık ritüeli olarak yorumladılar; diğerleri, cinsel ilişkilerin geçici doğası üzerine ezilmeyi veya balayını simgeleyen eğlenceli bir yorum olduğunu söylediler. İlginç olan bu festivalin, tıpkı kuzey Avrupa’daki gibi, Yaz Ortası'nda gerçekleşmesidir. Rezene ile ilgili pek çok Ateş elementi bağlantısı var. Yaydığı keskin kokudan dolayı da Merkür gezegeni ile alakalı.

Günlük Kullanımı

Eski Romalılar için rezene esas olarak bir salata sebzesiydi, fakat sapları da arı kovanlarını örmek için kullanılıyordu. Ortaçağ Avrupalıları bu otu deniz ürünlerine uygun olarak görüyorlardı, bu yüzden yaprakları genellikle balık gibi "soğuk" yiyeceklerle sunuluyordu; dereotu ve balık hala popüler bir kombinasyondur. Erken Modern İngiltere'de, rezene tohumları aromaları için elmalı turtalar ve ekmeklerde kullanıldı. Puritanlar kilisede rezene tohumlarını çiğnemiş, belki de uyanık kalmak ya da uzun hizmetlerde açlığı bastırmakla kalmayıp, ateşli olduğu için rezene kullanımı gayretlerini artmıştır. Hopi yerlileri, füme rezene yapraklarını tütünün yerine kullandı. Rezene tohumları İtalyan sosisinde önemli bir bileşen olduğundan, et dışı yemeklere sosisli bir tat ekleyebilirler. Bu bitki kırlangıç kelebeklerini bahçeye çeker ve cesur çizgili tırtıllar yaprakları yer ama bitkiye zarar vermez. Rezene ayrıca çeşitli dillerde hinijo, fenkel ve finkel olarak da bilinir. Ayvalıklı ve adalılar rezeneye Arap saçı adını verir ve salatalara katar yada yumurtayla pişirirler. Ayvalık ve ada kültüründeki en önemli otlardan biridir.

Rezene Yetiştirmek

Oda sıcaklığında çimlenmesi için 1-2 hafta örtün. İşlemi ilkbaharda başlatmak ve son dondan sonra doğrudan toprağa ekmek veya nakletmek en iyisidir. Tam güneşe, 5-10 cm aralıklarla boşluk bırakınız; 60-90cm boyunda olmasına rağmen, genişlemez ve ayağa kalkmak için yoldaşlarından yararlanabilir. Bazı insanlar rezenenin dereotunu bile geçeceğini veya diğer bitkilerin büyümesini engelleyeceğine inanır, bu doğru değildir. Tohumları çimlendikten yaklaşık üç ay sonra üretime başlayacaktır.